Κυριακή 17 Ιουλίου 2011

Ενας ακόμη μαύρος Ιούλης



Τι τραγωδία είναι αυτή που βιώνει και πάλι η Κύπρος… Ενας ακόμη μαύρος Ιούλης για το πολύπαθο νησί που βιώνει τη μεγαλύτερη ίσως τραγωδία μετά την καταστροφή του 1974. Δεν είναι μόνο οι δώδεκα νεκροί στρατιωτικοί και
πυροσβέστες, είναι η ισοπέδωση της ναυτικής βάσης «Ευάγγελος Φλωράκης» στο Ζύγι και η ολοκληρωτική σχεδόν καταστροφή του γειτονικού ηλεκτροπαραγωγού σταθμού που δίνει στην Κύπρο το 50% της ηλεκτρικής ενέργειας που καταναλώνει. Από την ώρα της έκρηξης στις 6 το πρωί, τοπική ώρα, άρχισαν ήδη οι διακοπές ηλεκτρικού ρεύματος σε όλη την Κύπρο σε θερμοκρασίες που πλησιάζουν τους 100 βαθμούς Φαρενάιτ. Και θα είναι καθημερινές για όσο χρονικό διάστημα χρειαστεί, στο ξεκίνημα μάλιστα μιας τουριστικής περιόδου που άρχιζε με πολύ καλούς οιωνούς εν μέσω της δυσβάσταχτης οικονομικής κρίσης που βιώνει και η Κύπρος.

Σε αριθμούς, η καταστροφή στην περιοχή της ναυτικής βάσης Ζυγίου πλησιάζει το ένα δισεκατομμύριο ευρώ ζημιές, ένα ποσό τεράστιο για τα σημερινά οικονομικά δεδομένα. Η περιοχή γύρω από τη ναυτική βάση που κατά τραγική ειρωνεία έφερε το όνομα του «Ευάγγελου Φλωράκη» του Ελληνα στρατηγού, ο οποίος χάθηκε σε ένα άλλο τραγικό ατύχημα με στρατιωτικό ελικόπτερο που είχε συμβεί πάλι Ιούλιο, πριν από εννέα χρόνια, έχει μετατραπεί σε κρανίου τόπο και από τα τηλεοπτικά πλάνα και τις φωτογραφίες θυμίζει… Φουκουσίμα.  Το τρισχειρότερο είναι πως και αυτή η τραγωδία, όπως και οι άλλες που γνώρισε η Κύπρος, είναι αποτέλεσμα εγκληματικών λαθών κάποιων «αρμοδίων», οι οποίοι αγνόησαν τις προειδοποιήσεις του διοικητή και των αξιωματικών της ναυτικής βάσης για τους κινδύνους που εγκυμονούσε η πρόχειρη αποθήκευση των 98 εμπορευματοκιβωτίων με πυρίτιδα τα οποία είχαν κατασχεθεί από το ιρανικό πλοίο κατά τη μεταφορά τους στη Συρία πριν από δυόμιση χρόνια.

Τις τελευταίες ημέρες, σύμφωνα με τις πληροφορίες, λόγω των υψηλών θερμοκρασιών υπήρχε έντονη ανησυχία για ανάφλεξη του θανατηφόρου μείγματος των κοντέινερ. Μάλιστα, ο διοικητής της ναυτικής βάσης, ο οποίος ήταν ανάμεσα στα θύματα της τραγωδίας, με επιστολές του προς το υπουργείο Αμυνας και το Γενικό Επιτελείο Εθνικής Φρουράς ζητούσε την απομάκρυνσή τους ή τη λήψη μέτρων ασφαλείας. Και η απάντηση που έπαιρνε ήταν να καταβάλει προσπάθεια για… ψύξη των μεταλλικών κιβωτίων, καλύπτοντας τα ή ραντίζοντάς τα με νερό…

> Αυτή η τραγωδία θυμίζει επίσης έντονα την πτώση του αεροσκάφους της κυπριακής εταιρίας «Helios» το καλοκαίρι του 2005. Τότε, για ένα κουμπί το οποίο έμεινε σε χειροκίνητη θέση αντί να τοποθετηθεί στο αυτόματο, χάθηκαν 121 άνθρωποι για τους οποίους, παρεμπιπτόντως, δεν πλήρωσε κανένας για εγκληματική αμέλεια.

> Τώρα είχαμε δύο παραιτήσεις… Του συνταξιούχου έτσι κι αλλιώς – υπουργού Αμυνας Κώστα Παπακώστα και του αρχηγού της Εθνικής Φρουράς, Πέτρου Τσαλιχίδη, αντί ολόκληρης της κυπριακής κυβέρνησης. Πού είναι οι πολιτικές ευθύνες; Πώς μπορούν οι «αρμόδιοι» να εξιλεωθούν για αυτό το τεράστιο τερατούργημα σε βάρος της Κύπρου, με δύο παραιτήσεις; Τι έχουν να πουν στις οικογένειες των στρατιωτικών και των πυροσβεστών, στους τραγικούς γονείς των δύο δίδυμων ναυτών που έγιναν κομμάτια εν ώρα καθήκοντος, όχι όμως σε ώρα πολέμου αλλά εν καιρώ ειρήνης και μάλιστα μετά από μια σειρά εγκληματικών λαθών κάποιων; Θα σχηματίσουν και πάλι κάποια ερευνητική επιτροπή και… καθάρισαν, όπως γίνεται με όλα τα σκάνδαλα τα οποία αντιμετωπίζουν σαν να συμβαίνουν κάπου αλλού; Πότε θα αντιληφθούν τις ευθύνες που έχουν έναντι μιας διχοτομημένης και τραυματισμένης πατρίδας.
Εθνικός Κήρυκας Νέας Υόρκης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου