Η ΕΟΚΑ παρόλο ότι αποτελείτο από μία χούφτα ανεκπαίδευτων, κυρίως νεαρών, μαχητών, και παρόλο ότι διέθετε μικρό αριθμό στρατιωτικών όπλων, αναμετρήθηκε επιτυχώς με 40,000 Άγγλων στρατιωτικών, άρτια εκπαιδευμένων και εξοπλισμένων, οι οποίοι εβοηθούντο από τις χιλιάδες των τ/κ εξτρεμιστών, οι οποίοι οργανώθηκαν από το Γενικό Επιτελείο του Τουρκικού στρατού στην εξτρεμιστική οργάνωση VOLKAN μετονομασθείσας λίγο αργότερα εις Τ.Ν.Τ. από το καλοκαίρι του 1956, μόλις οι δόλιοι Άγγλοι ενέπλεξαν και την Τουρκία στο Κυπριακό πρόβλημα. Τον Αγγλικό στρατό ως γνωστόν βοηθούσε κατά την περίοδο εκείνη και μεγάλος αριθμός προδοτών, ως και το Κομμουνιστικό ΑΚΕΛ το οποίο με την έναρξη του απελευθερωτικού μας αγώνα, αντί να συμπαραταχθεί με την ΕΟΚΑ και να πολεμήσει τους Άγγλους κατακτητές, προτίμησε και συμμάχησε μαζί τους, καταπροδίδοντας το πανένδοξο εκείνο αγώνα.
Το ότι το ΑΚΕΛ συμμάχησε με τους Άγγλους κατακτητές κατά την διάρκεια του απελευθερωτικού μας αγώνα, το αποδεικνύω ακολούθως παραθέτοντας λίαν περιληπτικώς μία από τις πολλές προσωπικές μου εμπειρίες, ως και μία άλλη επαίσχυντη πράξη που διαδραματίστηκε την περίοδο εκείνη στο χωριό ΠΕΡΒΟΛΙΑ Λάρνακας. Πρώτα παραθέτω την προσωπική μου εμπειρία. Ήταν το βράδυ της 29/6/1958, που επταμελής ομάδα προσωπιδοφόρων αγωνιστών των ενόπλων ομάδων κρούσεως της ΕΟΚΑ, στο χωριό μου την Άχνα, ανεκόπη από τριάντα μέλη του ΑΚΕΛ στην βορειοδυτική παρυφή του χωρίου και ο επικεφαλής των Κομμουνιστών Α.Φ. στην προσπάθεια του να αφαίρεση προσωπίδα αγωνιστή, πυροβολήθηκε και τραυματίσθηκε σοβαρά. Τώρα το πώς ο Α.Φ. βρέθηκε στην προαναφερόμενη περιοχή οδηγώντας το φορτηγό του και μάλιστα με σβηστά τα φώτα και με τους τριάντα Ακελιστές να βρίσκονται στην καρότσα του φορτηγού, τη στιγμή που στο χωρίο κατέφθασαν ισχυρές δυνάμεις πεζικού με ουλαμό τεθωρακισμένων του εχθρού, λόγω στενότητας χώρου δεν το καταγράφω. Λεπτομέρειες του γεγονότος αυτού αποκαλύπτω στο βιβλίο μου με τίτλο: «Δια πυρός και σιδήρου», σελίδες 64 – 82.
Το δεύτερον συμβάν που παραθέτω είναι αυτό που έλαβε χώρα στο χωριό ΠΕΡΒΟΛΙΑ Λάρνακας. Ένα βράδυ αρχές του καλοκαιριού του 1958 ο περβολαρίτης αγωνιστής της ΕΟΚΑ Αντώνης Παπαλούκας, άρπαξε ένα αυτόματο που άφησε πάνω σε ένα τραπέζι, στο καφενείο του χωριού, ένας Άγγλος στρατιώτης που διασκέδαζε λίγο πιο πέρα, και τρέχοντας διέφυγε προς την δυτική πλευρά του χωρίου του. Αμέσως οι παρευρισκόμενοι ΑΚΕΛΙΣΤΕΣ ειδοποίησαν την ηγεσία τους στο χωρίο, η οποία προέβη στις ακόλουθες ενέργειες:
Έστειλαν μέλος τους στον Αστυνομικό Σταθμό Κιτίου και κατονόμασε τον Παπαλούκα ότι αυτός πήρε το αυτόματο.
Αφού ειδοποίησαν και το ΑΚΕΛ Κιτίου κτύπησαν τις καμπάνες των χωρίων τους, συγκεντρώνοντας τα μέλη και τους υποστηρικτές τους, εφοδιάσθηκαν με φανούς θυέλλης και λούξ, και οργανωμένα κινήθηκαν στους αγρούς της δυτικής περιοχής των χωρίων τους για να βρουν τον Παπαλούκα και μεγάλος αριθμός Άγγλών στρατιωτών που έσπευσαν στην περιοχή.
Άλλη μεγάλη ομάδα μετά το κτύπημα της καμπάνας πήγαν στο σπίτι του Α. Παπαλούκα και αξίωσαν από τον γέρο ιερέα πατέρα του, και να τον παραδώσει μαζί με το όπλο του στους Άγγλους!
Κλείνοντας καλώ τον κυρίαρχο λαό μετά τις προαναφερόμενες αποκαλύψεις να μας πει εάν όντως το ΑΚΕΛ συνεργάσθηκε με τον εχθρό, τους Άγγλους δηλαδή κατά τον απελευθερωτικό μας αγώνα ή όχι.
Μετά τιμής
Χρίστος Μιτσίδης
Αγωνιστής της ΕΟΚΑ
Ε.Α. Αξιωματικός και Πρόεδρος
Εθελοντών Αγωνιστών 1963 – 64 Λάρνακας
Επίτιμο μέλος ΚΕΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου