Ενιαίος Φορέας Αυτόνομων Ενωτικών Φοιτητικών Παρατάξεων Μέρος Α΄

Αναδημοσίευση από http://www.autonomoi-cy.gr/2011/04/blog-post_10.html

Παρακολουθούμε από κοντά εδώ και χρόνια το κίνημα των Κυπρίων φοιτητών. Η παρουσία των κομματικών φοιτητικών παρατάξεων καθώς και η σταθερή παρουσία αυτόνομων φοιτητικών παρατάξεων στην αντίπερα όχθη καθορίζει το σκηνικό. Η θητεία αρκετών συντρόφων της εθνικιστικής μας έκφρασης, στις φοιτητικές παρατάξεις των αυτόνομων Ενωτικών, δίνει σε μας την ιδιότητα να γνωρίζουμε σε άριστο βαθμό την ιστορία, τον τρόπο λειτουργίας και σκέψης καθώς και τον τρόπο δράσης των παρατάξεων αυτών. 

Η παρουσία του αυτόνομου ενωτικού φοιτητικού κινήματος ξεκινά το 1968 στην Αθήνα, όταν μια ολιγάριθμη ομάδα φοιτητών , προχωρεί στη δημιουργία της «ΔΡΑΣΙΣ».  «…Καθοδηγητικός μας φάρος ο αγών της Ενώσεως και πλαίσια εντός των όποιων κινούμεθα η Υπερκομματική πολιτική  και το ενδιαφέρον προς όλους υμάς δια την επίλυσην των φοιτητικών προβλημάτων…».

Με αυτή τη διακήρυξη και ενώ το Χουντικό καθεστώς και η απόσυρση της Ελληνικής μεραρχίας από την Κύπρο άλλαζαν άρδην τα δεδομένα για την πραγματοποίηση του προαιώνιου πόθου της Ένωσης με την μητέρα Ελλάδα έκαμνε την εμφάνιση της η πρώτη Αυτόνομη Ενωτική Φοιτητική Παράταξη.

Στην ιστορία του αντικατοχικού αγώνα των Κυπρίων φοιτητών της Αθήνας αξίζει να αναφαίρουμε την αφαίρεση του θυρεού της Τουρκικής πρεσβείας και  τις άγριες συμπλοκές με την αστυνομία το 1987 ενώ ένα χρόνο αργότερα οι φοιτητές της ΔΡΑΣΙΣ-ΚΕΣ έδωσαν δυναμικά το παρών τους στους δρόμους της Αθήνας και η σημαντικότερη αντικατοχική πράξη θα γίνει από αυτόνομους συναγωνιστές όταν μετά από συγκρούσεις με τα ΜΑΤ καταφέρνουν να σπάσουν τον κλοιό και να πετάξουν το στεφάνι του Τούρκου πρωθυπουργού Οζάλ, ο οποίος υπό τον ήχο του εθνικού ύμνου της Τουρκίας επιχείρησε να καταθέσει στεφάνι στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη.

Στη Θεσσαλονίκη αμέσως μετά την Τουρκική εισβολή στην Κύπρο ομάδα φοιτητών προχωρά στην στην ίδρυση φοιτητικής παράταξης με την επωνυμία Παγκύπρια Ενιαία Οργάνωση Φοιτητών. Η ιστορία της Π.Ε.Ο.Φ γράφτηκε και συνεχίζει να γράφεται, αφού η πίστη στο τρίπτυχο ΛΕΥΤΕΡΙΑ-ΑΥΤΟΔΙΑΘΕΣΗ-ΕΝΩΣΗ και η ξεκάθαρη γραμμή της αυτόνομης δράσης και παρουσίας δίνει ξεκάθαρη πρόταση στον Κύπριο φοιτητή της Θεσσαλονίκης.

Οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι η ΠΕΟΦ πολλές φορές δοκιμάστηκε από διάφορους πολιτικούς κύκλους. Η συνεχής παρουσία όμως στο φοιτητικό κίνημα δίνει ελπίδες για την υλοποίηση εκείνης της πολιτικής η οποία μακροπρόθεσμα θα μπορεί να κατοχυρώσει τον ελληνισμό της Κύπρου με την μόνη φερέγγυα λύση, την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Το οικονομικό και η αποκοπή του ομφάλιου λώρου από την παραδοσιακή πολιτική νοοτροπία παραμένουν ακόμα και σήμερα τα σημαντικότερα προβλήματα της παράταξης.

Το καλοκαίρι του 1987 , οι αυτόνομες ενωτικές φοιτητές παρατάξεις Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ ΚΕΣ της Αθήνας, η  Π.Ε.Ο.Φ. της Θεσσαλονίκης καθώς και η Δ.Ε.Π. της Αμερικής, αποφασίζουν να ενώσουν τη φωνής τους και να σχηματίσουν ένα κοινό φορέα. Στον φορέα ακολούθως εντάχθηκαν οι φοιτητικές παρατάξεις του πανεπιστημίου Κύπρου Α.Φ.Έπαλξη και ο Α.Φ.Σ.Κ. Φλόγα της  Πάτρας. Αυτόνομες φοιτητικές παρατάξεις είναι και η Α.Φ.Κ Τόλμη των Ιωαννίνων, το ΜΕΤΩΠΟ των Κυπρίων φοιτητών του Ηνωμένου Βασιλείου και η Α.Φ.Κ. Ασπίς στο Ηράκλειο

Είναι όντως αξιέπαινη η προσπάθεια των αυτόνομων φοιτητών να διατηρήσουν άσβεστη την φλόγα της Αυτοδιάθεσης σήμερα. Οι αντικατοχικές εκδηλώσεις που διοργανώνουν και η μεγάλη πορεία στις 20 Ιουλίου, διατηρούν ψηλά το αγωνιστικό φρόνημα των φοιτητών και της νεολαίας μας.  Πέρασαν πολλά χρόνια από το 1989 όταν ο ανεκδιήγητος πρόεδρος Γεώργιος Βασιλείου δήλωνε για πρώτη φορά ενώπιον των φοιτητών του Ε.Φ.Α.Ε.Φ.Π. στο αντικατοχικό συλλαλητήριο στην πλατεία Ελευθερίας στην Λευκωσία, ότι η Ομοσπονδία θα ήταν η λύση για το Κυπριακό. Από το βράδυ εκείνο, που υπήρξε η πρώτη δημόσια παραδοχή για την προτεινόμενη λύση του Κυπριακού, πέρασαν πολλά χρόνια. Οι συνεχείς υποχωρήσεις στα εθνικά θέματα, η αλλαγή του κοινωνικού ιστού και η κρίση στην οικονομία κάνουν το έργο και τις παρεμβάσεις των φοιτητών μας ακόμα πιο σημαντικό.


Νικόλαος Θησέας 

*Σχόλιο: Όταν η αυτονομία γράφει ιστορία. Αυτόνομοι Φοιτητές, Αυτόνομοι Εθνικιστές. Κοινοί αγώνες για την πατρίδα!!