Από την εκδήλωση του Πατριωτικού Συνδέσμου στη Λάρισα για την ΕΟΚΑ

Αναδημοσίευση από http://www.ediktyo.gr/2011/04/blog-post_11.html

Περισσότεροι από 80 Εθνικιστές συγκεντρώθηκαν σήμερα στην πλατεία Αγ. Βελισσαρίου, μπροστά από την προτομή του Στρατηγού Γεωργίου Γρίβα Διγενή, με σκοπό να αποτίσουν το δικό τους φόρο τιμής στους ηρωικούς μαχητές της ΕΟΚΑ. Η εκδήλωση περιλάμβανε χαιρετισμούς από εκπροσώπους σωματείων, τοπικών φορέων και συλλογικοτήτων, προσκλητήριο νεκρών και κατάθεση στεφάνων. Μετά το πέρας της συγκέντρωσης ακολούθησε πορεία στους κεντρικούς δρόμους της Λάρισας, η οποία βρήκε ιδιαίτερη θερμή ανταπόκριση από τον κόσμο. "Ελλάς Κύπρος Ένωσις", "ΕΟΚΑ ξανά, στης Κύπρου τα βουνά" και άλλα συνθήματα ακούστηκαν και φωνάχτηκαν με τη δύναμη και τον παλμό που αρμόζει σε Εθνικιστές. 30 Αυτόνομοι σύντροφοι έδωσαν δυναμικό παρών, συγκροτώντας την εμπροσθοφυλακή της εκδήλωσης.

Μοιράστηκε υλικό (cd-rom με δράσεις Αυτόνομων Εθνικιστών της περιοχής, αυτοκόλλητα και φυλλάδια), πραγματοποιήθηκε κατάθεση στεφάνου και απευθύνθηκε χαιρετισμός. Ενθαρρυντικό της συγκέντρωσης υπήρξε ο τοπικός χαρακτήρας της, αφού στην συντριπτική τους πλειοψηφία οι συμμετέχοντες προέρχονταν από την πόλη αλλά και την ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλίας, γεγονός που σε κάθε περίπτωση ενδυναμώνει τον αγώνα σε αυτό το επίπεδο, με την αυτοοργάνωση πλέον να φαντάζει ως επιτακτική ανάγκη. Φυσικά δε θα μπορούσε από όλο αυτό το πλαίσιο να λείπει και ο τοπικός αλλά και μεταφερόμενος θίασος των αντιφασιστών, οι οποίοι είχαν παράλληλη συγκέντρωση έξω από την Ιατρική Σχολή, στην οποία ήταν δεν ήταν 20 άτομα. Το έρεισμα που έχουν έτσι κι αλλιώς στην τοπική κοινωνία είναι μηδαμινό, επομένως και δεν μπορούν να επηρεάσουν τα πράγματα, όσους καθηγητάδες κι αν φέρουν από τα ''ελληνικά" πανεπιστήμια.

Ακολουθεί μέρος του χαιρετισμού που εκφωνήθηκε από τους συναγωνιστές: "[...] Εκδηλώσεις ανάλογου περιεχομένου είναι ανάγκη να γίνονται και σε άλλες πόλεις της ελληνικής υπαίθρου, κυρίως για να φέρνουμε στο νου μας εμείς οι νεότεροι πως η αξία της Ελευθερίας είναι ό,τι πιο σημαντικό μπορεί κανείς να επιζητεί σήμερα. Οι ένδοξοι μαχητές της ΕΟΚΑ και η δράση τους αποτελούν για εμάς ακόμα μια βάση από το ιστορικό μας παρελθόν, ένα σημείο αναφοράς μέσα από τις αιματοβαμμένες μα νικηφόρες σελίδες της ελληνικής Ιστορίας. Σήμερα τιμούμε εδώ, ενώπιον της προτομής της ηγετικής μορφής του θρυλικού στρατηγού Γρίβα Διγενή, όλους εκείνους που με απαράμιλλο θάρρος αγωνίστηκαν για εμάς, αγωνίστηκαν για μια Κύπρο Ελεύθερη, για την αυτοδίκαιη ελληνική Κύπρο, για την αυτοδίκαιη Πατρίδα μας.

Η επέτειος έναρξης του απελευθερωτικού αγώνα των αδερφών μας είναι όμως και για έναν ακόμα λόγο σημαντική. Υπάρχει για να μας θυμίζει πως η εξέγερση και η σύγκρουση, προβάλλουν ως η επιτακτική λύση απέναντι στα δεσμά που μας κρατούν σκλάβους σε οποιασδήποτε μορφής εξουσία. Η κατάσταση άλλωστε στο νησί αλλά και στον ελλαδικό χώρο το αποδεικνύει περίτρανα. Είμαστε δέσμιοι της σημερινής πολιτικοοοικονομικής ελίτ, η οποία, υποταγμένη σε διεθνή κέντρα αποφάσεων, έχει υπογράψει τη δική μας ταφόπλακα. Η Ελευθερία, αυτή για την οποία αγωνίστηκαν τόσοι και τόσοι άνθρωποι διαμέσου των αιώνων, σήμερα δεν υπάρχει. Τη δική μας Ελευθερία πρέπει να την κατακτήσουμε.

Κάποιοι Συναγωνιστές κρατούν ένα πανώ που αναγράφει: ''στα μονοπάτια των ηρώων", και θα ήθελα να ρωτήσω αν σήμερα βαδίζουμε στα χνάρια τους. Ταυτόχρονα θα ήθελα να απαντήσω και δε θα ήθελα να το κάνω για λόγους αρνητικότητας ή ηττοπάθειας, ότι δυστυχώς σήμερα απλά όλοι μας ακολουθούμε τις εξελίξεις. Η επαναστατική και συγκρουσιακή μας διάθεση και αυτό δείτε το ως αυτοκριτική, δε φαίνονται προς τα έξω, δεν είναι έκδηλες όσο θα έπρεπε να είναι. Άκουγα ένα φίλο μου να μου λέει πως οι Τούρκοι θα μας πάρουν τη Θράκη, πως οι Σκοπιανοί θέλουν τη Μακεδονία, πως οι Αλβανοί ονειρεύονται τη δική τους Μεγάλη Πατρίδα πως οι εχθροί της Ελλάδας παραμονεύουν και πως σε αυτό πρέπει να αντισταθούμε. Συναγωνιστές, οι εχθροί βρίσκονται ήδη στην Πατρίδα μας. Οι παραδοσιακοί εχθροί και αντίπαλοι έχουν δώσει τη θέση τους σήμερα στο ΝΑΤΟ, την Ευρωπαϊκή Ένωση, τους Συμμάχους, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, αλλά και τις ξενόδουλες κυβερνήσεις και αντιπολιτεύσεις στη χώρα μας.

Τι να το κάνουμε το παρελθόν μας όταν το μέλλον μας είναι υποθηκευμένο; Να το διαβάζουμε μεταξύ μας στα βιβλία της Ιστορίας και να αισθανόμαστε δήθεν περήφανοι ως Έλληνες; Θα έπρεπε να αισθανόμαστε ενοχές που η Ελλάδα σήμερα κινείται σαν χώρα υποτελής στον καθένα, που οι πολιτικοί μας γυρνούν δεξιά και αριστερά επαιτώντας για καλύτερους όρους, που δεν έχουμε κάνει ως εθνικιστικός χώρος κάτι πραγματικά ουσιώδες για όλο αυτό. Να προβάλλουμε δηλαδή τη δική μας εναλλακτική πρόταση, την οπτική μας, το δικό μας τρόπο ζωής απέναντι σε αυτόν που μας έχουν επιβάλλει. Μεθοδικά και αποφασιστικά.

Γνωρίζω ότι όλα αυτά που αναφέρω μπορεί σε κάποιους από εσάς να ηχούν άσχετα με το θεματολογικό της σημερινής εκδήλωσης. Ίσως να περιμένατε να ακούσετε να εξάρουμε τη δράση της ΕΟΚΑ, να περπατήσουμε λίγο πιο μετά στους δρόμους της πόλης κρατώντας τη γαλανόλευκη κλπ. Αυτό επιτρέψτε μου, αλλά το κάνουμε χρόνια και θα συνεχίζουμε να το κάνουμε. Το θέμα είναι να περάσουμε ένα επίπεδο πιο πέρα από όλο αυτό. Το θέμα είναι η επόμενη αποφασιστική εκδήλωση στη Λάρισα αλλά και οπουδήποτε στην Πατρίδα μας να μην είναι μια ακόμα εκδήλωση για τη Βόρειο Ήπειρο, για την ΕΟΚΑ, για τα Ίμια, τον Μέγα Αλέξανδρο, το 1821 ή το "Όχι". Είναι ανάγκη να ξεφύγουμε από το χωροχρονικό πλαίσιο τέτοιου είδους επετειακών εκδηλώσεων και να κάνουμε την επόμενη εκδήλωσή μας για τις συγχωνεύσεις στα σχολεία της επαρχίας, για την εγκληματικότητα στις περιοχές μας, για τα οικονομικά μέτρα της κυβέρνησης, για την υποτέλειά μας στους διεθνείς τοκογλύφους, για την παγκοσμιοποίηση και την εθνική αλλοτρίωση, για την ελληνική νεολαία και τα προβλήματά της, για την ανεργία, για τον κρατικό έλεγχο και την καταστολή, για τις ανελεύθερες και ανασφαλείς συνθήκες εργασίας.

Ελπίζουμε και θα ενισχύσουμε με όλες μας τις δυνάμεις την αντίσταση για την αξιοπρέπεια, και κάθε δραστηριότητα προς αυτή την κατεύθυνση. Μπορεί η ΕΟΚΑ να έδειξε κάποτε το δρόμο, όμως εμείς κάπου φαίνεται σήμερα να τον έχουμε χάσει. Και είναι ανάγκη επιτακτική να τον αναζητήσουμε από την αρχή."