Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2011

Ο αυτοκαθορισμός των ατόμων, συστατικό στοιχείο της υγιούς πολιτικοποίησης


Το ότι η κυπριακή κοινωνία πάσχει από τον καρκίνο της κομματοκρατίας, είναι κοινώς αποδεκτό. Η κομματική διείσδυση σε όλες τις πτυχές της κοινωνικής δράσης των πολιτών, επιφέρει καταλυτικές συνέπειες για την εξέλιξη του πολιτικού μας συστήματος, το οποίο σήμερα φέρεται να αμφισβητείται, κυρίως από τη νεολαία.

Αναπόφευκτο αποτέλεσμα της κομμα-τιασμένης κοινωνίας μας, είναι η παράλυση της υγιους πολιτικοποίησης. Σήμερα, ενώ η Κύπρος αντιμετωπίζει σοβαρά ζητήματα εθνικού και οικονομικού ενδιαφέροντος, η πολιτική ηγεσία αδυνατεί να αντεπεξέλθει στις σύγχρονες προκλήσεις της (λαθρο)μετανάστευσης και της κοινωνικής αδικίας που υπόκεινται οι Έλληνες, έναντι της πλεονεκτικής (πλέον) θέσης των Τουρκοκυπρίων. Οι Έλληνες πολίτες του κυπριακού κράτους υπομένουν τις διακρίσεις υπέρ των μειονοτήτων και λοιπών μή κυπριακών οντοτήτων, αδυνατώντας να εκφράσουν συγκροτημένα την αγανάκτησή τους. Για έναν απλό λόγο: είναι βυθισμένοι στο πελατολόγειο των κομματαρχών τους, αλυσοδεμένοι συνειδησιακά στα ψέματα και στα θελήματα των πολιτικών και πολιτειακών αξιωματούχων της κοινωνίας μας.

Η παρέμβαση της Ε.Κ.Φ ΔΡΑΣΙΣ-ΚΕΣ στη φοιτητιώσα κυπριακή νεολαία, αποτελεί κομβικό σημείο στην περαιτέρω κοινωνικοποίηση και πολιτικοποίηση των φοιτητών. Η καλλιέργεια του πολιτικού και νοητικού αυτοκαθορισμού, προσφέρει τα εφόδια για την υγιή πολιτική και κοινωνική δράση.

Απέναντι στα δομημένα κομματικά μαντριά, του Δησακελισμού και της «Κεντρώας» μετριότητας, η Δρασίτικη νοοτροπία διατυπώνει εύστοχα τις εθνικές ευαισθησίες της νεολαίας μας και τις κοινωνικές ανησυχίες του αύριο.

Μόνο η Αυτονομία, ως τρόπος ζωής, δράσης και οράματος μπορεί να αντισταθεί στην κομματική χειραγώγηση. Μόνο το ΔΡΑΣΙΣ-ΚΕΣ είναι ικανό να εκφράσει συγκροτημένο εθνικό πολιτικό λόγο, απέναντι στα ομοσπονδιακά αδιέξοδα της κομματικής καθεστηκυίας τάξης. Νεανικό μεν, αγνό και καθαρό δε!

Τα σύγχρονα προβλήματα της οικονομικής κρίσης, της κοινωνικής σήψης και της αμφισβητησης των θεσμών, αποτελούν την κατάληξη του φαύλου κύκλου της κομματοκρατίας. Τα σύγχρονα αδιέξοδα της Κύπρου και του αθηναϊκού κέντρου, που επικεντρώνονται στη δημιουργία ενός υδροκέφαλου κρατικού μηχανισμού, δεν είναι τίποτε άλλο παρά τα συμπτώματα της κομματικής συνθηματολογίας, και της ευνοιοκρατίας.

Γι΄αυτό χρειάζεται η καλλιέργεια σωστής πολιτικής Παιδείας και πατριωτισμού.

Στοιχεία που απουσιάζουν από τα ψεύτικα συνθήματα των κομμάτων.
Φτάνουν όμως και περισσεύουν στην αγνή ιδεολογία της Αυτονομίας και της αγάπης για την Ελλάδα!


Παναγίδης Παναγιώτης
Πτυχιούχος Πολιτικής Επιστήμης & Δημόσιας Διοίκησης Πανεπιστημίου Αθηνών.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου