Τρίτη 29 Μαρτίου 2011

Δεν Ξεχνώ-1η Απριλίου



Χωρίς την ΕΟΚΑ το κυπριακό πρόβλημα εάν υφίστατο έως τις μέρες μας θα είχε λυθεί οριστικώς.  Η CYPRUS, ως μία άλλη Μάλτα, θα άντεχε στις τρικλοποδιές των Τούρκων ελάχιστα χρόνια. Σήμερα η Κύπρος θα ήταν ένα προτεκτοράτο της Τουρκίας ή ακόμη και μία τουρκική επαρχία, όπου οι Έλληνες φραγκολεβαντίνοι θα είχαν μειονοτικά δικαιώματα και μειονοτικές υποχρεώσεις, δηλαδή θα δούλευαν για να ζει καλύτερα η μουσουλμανική κοινότητα.
Πολλά οφείλουμε στην ΕΟΚΑ. Η κυπριακή κοινωνία εισέρχεται στον μοντερνισμό λόγω της ΕΟΚΑ. Η κυπριακή κοινωνία αρχίζει να λειτουργεί ως μία δημοκρατία και κάνει τα πρώτα της βήματα στην απελευθέρωση των μαζών και των δικαιωμάτων τους μαζί με την ΕΟΚΑ. Η κοινωνική έκρηξη και η κοινωνική αλλαγή, από τη δεκαετία του 50 έως τα πρώτα χρόνια της κολοβής ανεξαρτησίας, οφείλονται στη δυναμική της ΕΟΚΑ ως κίνημα όχι μόνο εθνικό αλλά και ως κίνημα λαϊκό και ταξικό. Τον ρόλο μιας απούσας ριζοσπαστικής αριστεράς τον παίζει η ΕΟΚΑ. Η μεγάλη κινητοποίηση της νεολαίας και των γυναικών  όπως και των πάμπτωχων στρωμάτων της υπαίθρου και των πόλεων μαζί με την απουσία των εμπόρων,αστών και γαιοκτημόνων αφυπνίζει όλο τον λαό και θέτει τα θεμέλια για μια σύγχρονη δημοκρατική πολιτεία.
Με την ήττα της ΕΟΚΑ και την εγκαθίδρυση της κολοβής ανεξαρτησίας, με ηγέτη τον αρχιεπίσκοπο Μακάριο, η Κύπρος αφήνει οριστικά το τέλος της τουρκοκρατίας και της δυτικής αποικιοκρατίας και εισέρχεται στην οικογένεια των δυτικών δημοκρατιών, σε αντίθεση με τα αλλά εθνικοαπελευθερωτικά κράτη και κρατίδια που τώρα εξεγείρονται για να αποτινάξουν τον δεσποτισμό και τις δικτατορίες που εγκαθίδρυσαν οι αποικιοκράτες. Εξάλλου δεν είναι τυχαίο που εμείς μέσα σε μια δεκαετία μετά από τον θάνατό του ξεπεράσαμε τον Μακάριο και φτάσαμε μάλιστα σε σημείο να εγκαθιδρύσουμε κομμουνιστή πρόεδρο, τη στιγμή που όλα τα ευρωπαϊκά έθνη του κόσμου έχουν απελευθερωθεί από τα δεσμά των απολυταρχικών καθεστώτων.
Χωρίς την ΕΟΚΑ το ΝΑΙ στο δημοψήφισμα θα ήταν πάλι όπως το 1950 δηλαδή 97% υπέρ του σχεδίου Ανάν. Εάν δεν υπήρχε η ΕΟΚΑ, σήμερα ο Χριστόφιας θα παρέμεινε στην εξουσία έως τον θάνατό του και μετά τα ηνία θα τα έπαιρνε ο Στεφάνου και μετά κάποιο Δαμιανούδιν ή, γιατί όχι, κάποιο εγγονούδιν του ή ακόμη και καποιος απόγονος της Ειρήνης Χαραλαμπίδου. Χωρίς την ΕΟΚΑ η Κυπρος θα ήταν ένας βόθρος. Τελεία και παύλα.
Αιωνία σας η μνήμη, νεκροί και ζωντανοί αγωνιστές της ΕΟΚΑ.

Εφημερίδα Ένωσις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου