«Εγώ δεν είμαι Έλληνας, εγώ είμαι Κυπραίος!»

Του Ανδρέα Κημήτρη*

Δεν υπάρχει κυπριακό έθνος. Κάτι τέτοιο δεν υφίσταται ούτε επιστημονικά, ούτε ιστορικά. Το Έθνος είναι ένα και ελληνικότατο, και μέσα σ’ αυτό περιλαμβάνεται ο Ελληνισμός της Κύπρου.

Η άποψη «εγώ δεν είμαι Έλληνας, εγώ είμαι Κυπραίος», εκφράζει την απόλυτη αμφισβήτηση της ελληνικότητας του τόπου μας. Πρόκειται για μια γελοία και συνάμα απόλυτα επικίνδυνη θέση, αφού οι υποστηρικτές της επιχειρηματολογούν υπέρ αυτής, επικαλούμενοι συχνά την ιστορία! Δεν διστάζουν, μάλιστα, να καταγγείλουν ως φασίστες και ακροδεξιούς αυτούς που δηλώνουν ότι η Κύπρος είναι ελληνική. 

Η αποδυνάμωση της ελληνικής εθνικής μας ταυτότητας εξυπηρετεί τις προσπάθειες αυτών, που χρόνια τώρα πασχίζουν να αποκόψουν την Κύπρο από τον υπόλοιπο Ελληνισμό. Ποιοι είναι αυτοί; Όσοι διαφημίζουν τη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία ως την ιδανική λύση και όσοι επιμένουν, ακόμη, πως το σχέδιο Ανάν ήταν μια τεράστια «χαμένη» ευκαιρία. Όσοι, επίσης, υποστηρίζουν ότι ο Ερντογάν κόπτεται για μια λύση δημοκρατικών αρχών και ποζάρουν δίπλα του όλο χαμόγελα και νάζι! 

Ο τρόπος για να πετύχουν τα σχέδιά τους στηρίζεται στη λογική της κυπριοποίησης. Η καλλιέργεια μιας κυπροκεντρικής συνείδησης είναι το στοιχείο που οδηγεί στην απαξίωση της ελληνικής εθνικής μας ταυτότητας. Παράλληλα, δηλώσεις τύπου «και οι δύο λεγόμενες μητέρες πατρίδες εισέβαλαν στην Κύπρο», «οι Κύπριοι έχουν περισσότερα κοινά με τους Σύρους παρά με τους Έλληνες», ομολογούν ξεδιάντροπα τις προσπάθειες για αφελληνισμό της πατρίδας μας. Δυστυχώς, πληθαίνουν οι νεοκύπριοι, ημιμαθείς και ανιστόρητοι!

Η απαξίωση, λοιπόν, της εθνικής ταυτότητας του Έλληνα της Κύπρου έχει ως στόχο να τον καταστήσει πιο ευάλωτο και υποτακτικό στα πάσης φύσεως ξένα συμφέροντα. Έτσι, θα παρουσιαστεί πανέτοιμος, ώστε να αποδεχτεί τους 50.000 (!) εποίκους, την εκ περιτροπής προεδρία, τη σταθμισμένη ψήφο και μάλιστα να τα θεωρεί ως δημοκρατικότατες αρχές! Ως εκ τούτου, η Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία παύει να αντιμετωπίζεται ως προϊόν της τουρκικής εισβολής και της παράνομης κατοχής. Γι’ αυτό σήμερα παρουσιάζεται, μετ’ επιτάσεως, ως η βιώσιμη και λειτουργική λύση, για το καλό του κυπριακού λαού.

Η καλλιέργεια μιας «νεοκυπριακής» κουλτούρας απομακρύνει από την εθνική Ελληνική Ιστορία. Ο κοινωνός αυτού του φαιδρού κατασκευάσματος αγνοεί ότι το νησί μας μπολιάστηκε τον 14ο αι. π.Χ. από τον ελληνικό πολιτισμό. Ταυτόχρονα, θεωρεί υπερβολή το ότι η  ελληνικότητα της Κύπρου διατηρήθηκε αναλλοίωτη μέσα στους αιώνες, παρά τους πολλούς κατακτητές. Ο νεοκύπριος, χωρίς κανένα ίχνος ντροπής, αποκαλεί λανθασμένο και αχρείαστο τον εθνικοαπελευθερωτικό, αντιαποικιακό και αντιιμπεριαλιστικό αγώνα της ΕΟΚΑ. Και φυσικά, χαρακτηρίζει ως «υπέρβαση» την επίσκεψη στα Φυλακισμένα Μνήματα, πάνω στα οποία είναι κτισμένη η Κυπριακή Δημοκρατία. 

Αντιστεκόμαστε σε τέτοιου είδους συμπεριφορές και δηλώνουμε με υπερηφάνεια την ελληνική μας ταυτότητα. Δεν λησμονούμε ότι τα σύνορά μας φτάνουν στην αγαπημένη Κερύνεια, που την ξεπουλούν σε προδοτικά παζάρια και «σημαδεμένες τράπουλες». Σχέδια τύπου Ανάν διαγράφουν την ελληνικότητα της Κύπρου και πλήττουν τις ρίζες μας. Η Κύπρος, όμως, είναι ελληνική και αυτή η πραγματικότητα απέτρεψε την πλήρη τουρκοποίησή της το 2004. Το τεράστιο ΟΧΙ του κυπριακού Ελληνισμού αποδεικνύει ότι η ελληνική εθνική ταυτότητα συνιστά ισχυρό παράγοντα αντίστασης.

Μέρες Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας θα σημάνουν μέρες σκλαβιάς, πόνου και ταπείνωσης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Το «Δεν ξεχνώ και Αγωνίζομαι», στην Κύπρο του 2012 μπορεί να αποτελέσει την άμυνά μας, απέναντι στις βλέψεις «απατημένων συζύγων» και «πολιτικά κακοποιημένων… γυναικαρίων»! 

* Απόφοιτος του τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών